در قرن یازدهم، کارمند دولتی و دانشمند چینی سو سونگ یک ساعت نجومی پیچیده با نیروی آب اختراع کرد. در اینجا مدلی از چرخ آب را می بینیم که اختراع مذکور را به حرکت درآورده و نقشه ای از آن را می بینیم.
ساعت seiko اصل هم یک برند قدیمی است.
این ساعت، برجی به ارتفاع حدوداً شش متر، از مخزنی کار می کرد که از آن جریانی از آب همیشه یکسان روی تیغه های چرخ جاری می شد.
این مکانیسم‌های مختلفی را فعال می‌کرد که چهره‌های مختلفی را نشان می‌داد که ساعت‌ها را نشان می‌داد (همراه با گونگ و ضربات طبل) و یک کره آسمانی را با نمایش ستارگان و صورت‌های فلکی به حرکت در می‌آورد.
بسیار دقیق برای زمان خود، انحراف روزانه این ساعت کمتر از دو دقیقه بود.
ساعت شنی بر اساس مفهوم فیزیکی مشابه ساعت شنی کار می کند، یعنی به گرانش اجازه می دهد مقدار مشخصی از یک عنصر را برای تعیین دوره های زمانی مختلف جریان دهد.
در این نوع ساعت، ماسه در یک ظرف شیشه ای (شامل دو لیوان متصل) قرار می گیرد که وقتی آخرین دانه ماده از آن عبور کرد، برگردانده می شود.
منشأ ساعت‌های شنی نامشخص است، اعتقاد بر این است که ارتش رومی از آنها در شب استفاده می‌کرده است.
همچنین گفته شده است که آنها توسط یک راهب فرانسوی در اواخر قرن هشتم اختراع شدند. در آن زمان، شارلمانی، پادشاه فرانک ها، یکی به قدری بزرگ داشت که فقط باید هر 12 ساعت یکبار چرخانده می شد.
ساعت‌های شنی خاصی که دوره‌های 4 ساعت را مشخص می‌کردند معمولاً در طول سفرهای قایقرانی برای تعیین مدت روزهای کاری در کشتی استفاده می‌شدند.
این مجموعه از چهار ساعت شنی متعلق به اوایل قرن هجدهم است. هر یک از ظروف شیشه ای مدت زمان متفاوتی را مشخص می کند: اولی 15 دقیقه، دومی نیم ساعت، 45 دقیقه بعدی و آخری یک ساعت کامل را مشخص می کند.
